“သကုဏဂၣိသုတၱန္“

◘ ရဟန္းတို႔ ... ေရွး၌ ျဖစ္ဖူးသည္ကား --- သိန္းငွက္တစ္ေကာင္သည္ လ်င္ျမန္ စြာ ဆိုက္ေရာက္လာ၍ ဗီလံုးငွက္ငယ္ကို ဖမ္းသုတ္ေလ၏။ ရဟန္းတို႔ ထိုအခါ ဗီလံုးငွက္ငယ္သည္ သိန္းငွက္က ထိုးသုတ္ေဆာင္ယူအပ္သည္ ျဖစ္၍ ဤသို႔ ငုိေႂကြးျမည္တမ္းေလ၏။ ◘ “ငါတို႔သာ က်က္သေရမဲ့ကုန္၏၊ ငါတို႔သာ ဘုန္းကံနည္းပါးကုန္၏၊ ငါတို႔သည္ မက်က္စားသင့္ေသာ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ေနရာအရပ္၌ က်က္စားမိကုန္၏။ ယေန႔ ငါ သည္ မိမိအဖ၏ က်က္စားရာေနရာ မိ႐ိုးဖလာအရပ္ျဖစ္ေသာ က်က္စားရာ စား က်က္၌ က်က္စားမိခဲ့ပါမူ ဤသိန္းငွက္သည္ ငါ့အား မဖမ္းယူႏိုင္ေလရာ၊ စစ္ထိုး ျခင္းသာ ျဖစ္ေလရာ၏” ဟု ျမည္တမ္းေလ၏။ ◘ “အို ဗီလံုးငွက္ ... မိမိအဖ၏ က်က္စားရာေနရာျဖစ္ေသာ သင္၏ မိ႐ိုးဖလာ က်က္စားရာ စားက်က္ကား အဘယ္နည္း?”--- ဟု သိန္းငွက္က ေမးေလ၏။ ◘ “ထြန္ျဖင့္ ထြန္ယက္ျခင္းကိုျပဳရာ ထြန္ေခ်းခဲရွိရာ အရပ္ပါ”--- ဟု အေျဖ ေပးေလ၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ထိုအခါ သိန္းငွက္သည္ မိမိ၏အားအစြမ္းကို အားကိုးယံုၾကည္ လ်က္ မိမိ၏ အားအစြမ္းကို အထူးအေထြ မေျပာဆိုေတာ့ဘဲ “ဟ့ဲဗီလံုးငွက္ ... သင္သြားေလေလာ့၊ ထိုအရပ္သို႔ ေရာက္ပါေသာ္လည္း သင္သည္ ငါ့လက္မွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္လတံၱ႕”ဟု ေျပာဆိုကာ ဗီလံုးငွက္ငယ္ကို လႊတ္လိုက္ေလ၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ထိုအခါ ဗီလံုးငွက္ငယ္သည္ ထြန္ျဖင့္ ထြန္ယက္ျခင္းကိုျပဳရာ ထြန္ ေခ်းခဲရွိရာ အရပ္သို႔ သြားၿပီးလွ်င္ ထြန္ေခ်းခဲႀကီးထက္သို႔တက္၍ “အို...သိန္းငွက္ ယခု ငါ့ေနရာသို႔ လာခဲ့ေလာ့၊ အို ...သိန္းငွက္ ယခု ငါ့ေနရာသို႔ လာခဲ့ေလာ့”ဟု သိန္းငွက္ကို စိန္ေခၚကာ ထြန္စာခဲအထက္၌ ရပ္တည္ေနေလ၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ထိုအခါ သိန္းငွက္သည္ မိမိ၏ အားအစြမ္းကို အားကိုး ယံုၾကည္ လ်က္ မိမိ၏ အားအစြမ္းကို အထူးအေထြ မေျပာဆိုေတာ့ဘဲ အေတာင္ ႏွစ္ဖက္ တို႔ကို ယွက္၍ ဗီလံုးငွက္ငယ္ကို ထိုးသုတ္ရန္ ဗီလံုးငွက္ငယ္ထံသို႔ လ်င္ျမန္ေသာ အဟုန္ျဖင့္ ထိုးဆင္းလိုက္ေလ၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ဤသိန္းငွက္သည္ ငါ့ကို ထိုးသုတ္ရန္ မ်ားစြာ နီးကပ္လာၿပီဟု ဗီလံုးငွက္ငယ္က သိေသာအခါ ထိုထြန္ေခ်းခဲ၏ အၾကားသို႔သာ ၀င္ေရာက္သြား ေလ၏။ ရဟန္းတို႔ ... ထိုအခါ သိန္းငွက္သည္ ထိုထြန္ေခ်းခဲ၌ပင္ မိမိ၏ရင္ဘတ္ ျဖင့္ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ခတ္မိေလ၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... မက်က္စားသင့္ မက်က္စားထိုက္ေသာ သူတစ္ပါး တို႔၏ ေနရာ အရပ္၌ က်က္စားသြားလာေသာ သူသည္ ဤအတူပင္ ပ်က္စီးတတ္၏။ ထို ေၾကာင့္ပင္ မက်က္စားသင့္ေသာ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ က်က္စားရာေနရာအရပ္၌ မ က်က္စား မသြားလာၾကကုန္လင့္။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... မက်က္စားသင့္ေသာ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ က်က္စားရာအရပ္၌ က်က္ စားသြားလာကုန္သူတို႔အား ကိေလသာမာရ္သည္ ဖ်က္ဆီးရန္အခြင့္ကို ရတတ္ ၏။ ကိေလသာမာရ္သည္ ဖ်က္ဆီးရန္အေၾကာင္းကို ရတတ္၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ရဟန္း၏ မက်က္စားသင့္ေသာ သူတစ္ပါးတို႔၏ က်က္စားရာ ေန ရာအရပ္ကား အဘယ္နည္း? ဤကာမဂုဏ္ ငါးပါးတို႔ပင္တည္း။ အဘယ္ငါးပါး တို႔နည္း? ◘ အလိုရွိအပ္ကုန္ ႏွစ္သက္အပ္ကုန္ေသာ, စိတ္ႏွလံုး၀ယ္ အကုသုိလ္ တရားကို တုိးပြားေစတတ္ကုန္ေသာ, ခ်စ္ခင္ဖြယ္သေဘာရွိ၍ ကာမႏွင့္ စပ္ယွဥ္ကုန္ေသာ တပ္မက္ဖြယ္ေကာင္းကုန္ေသာ --- ၁။ စကၡဳ၀ိညာဏ္ျဖင့္ ျမင္သိအပ္ေသာ ႐ူပါ႐ံု, ၂။ ေသာတ၀ိညာဏ္ျဖင့္ ၾကားသိအပ္ေသာ သဒၵါ႐ံု, ၃။ ဃာန၀ိညာဏ္ျဖင့္ နမ္း႐ွဴသိအပ္ေသာ ဂႏၶာ႐ံု, ၄။ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္ျဖင့္ လ်က္သိအပ္ေသာ ရသာ႐ံု, ၅။ ကာယ၀ိညာဏ္ျဖင့္ ထိသိအပ္ေသာ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုတို႔တည္း။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... ရဟန္း၏ မက်က္စားသင့္ေသာ သူတစ္ပါးတို႔၏ က်က္စားရာ ေန ရာအရပ္ကား ဤကာမဂုဏ္ ငါးပါးတို႔ပင္တည္း။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... မိမိအဖ၏ေနရာ မိ႐ိုးဖလာက်က္စားရာ စားက်က္၌သာ က်က္စား ၾကကုန္ေလာ့၊ မိမိအဖ၏ေနရာ မိ႐ိုးဖလာက်က္စားရာ စားက်က္၌သာ က်က္စား ကုန္ေသာသူတို႔အား ကိေလသာမာရ္သည္ ဖ်က္ဆီးရန္ အခြင့္ကို မရႏိုင္၊ ကိေလ သာမာရ္သည္ ဖ်က္ဆီးရန္အေၾကာင္းကို မရႏိုင္။ ◘ ရဟန္းတို႔ ... မိမိအဖ၏ေနရာ မိ႐ိုးဖလာ က်က္စားရာျဖစ္ေသာ စားက်က္ဟူ သည္ကား အဘယ္နည္း? ◘ ဤသတိပ႒ာန္တရား ေလးပါးတုိ႔ပင္တည္း။အဘယ္ေလးပါးတုိ႔နည္း? ၁။ ကာယ၌ ကာယဟု အဖန္ဖန္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍, ၂။ ေ၀ဒနာတို႔၌ ေ၀ဒနာဟု အဖန္ဖန္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍, ၃။ စိတ္၌ စိတ္ဟု အဖန္ဖန္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍, ၄။ ဓမၼသေဘာတရားတို႔၌ ဓမၼသေဘာတရားဟု အဖန္ဖန္ ႐ႈေလ့ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေန၏။ ◘ ရဟန္းတို႔ ...ရဟန္း၏ မိမိအဖ၏ က်က္စားရာေနရာျဖစ္ေသာ က်က္စားရာ စားက်က္သည္ကား ဤသတိပ႒ာန္တရား ေလးပါးတို႔ပင္တည္း။ (သံ၊၃၊၁၂၇-၁၂၈။) ◘ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ ◘ ◘ (ကိုးကြယ္အားထားရာဟူသည္) ◘ Buddhavasa Tiloka

Posted Thaw Zin Aung